در مورد همایش روز جمعه تقریبا همه مطلب نوشته اند و من فکر نمی کنم که چیزی جا مانده باشد. من هم به نوبه خودم از همه گردانندگان همایش بویژه الهام و امین که باعث و بانی آن بودند تشکر میکنم و امیدوارم که جلسات همچنان ادامه داشته باشد. در ضمن، همایش برای من چند مسأله را روشن کرد که بدین ترتیب می باشند:1- من فهمیدم که چند سال دیگر تقریبا هیچ مهندسی از هر گرایشی در این مملکت باقی نخواهد ماند چون این جمع کوچک مشت نمونه خرواربودند و فقط برای مهاجرت به استرالیا گردهم آمده بودند.
2- فهمیدم که غیراز من و نیما ظاهرا هیچ حسابدار دیگری قصد مهاجرت به استرالیا را ندارد و یا اگر دارد در این همایش شرکت نکرد.
3- به خودم افتخار کردم و می کنم که نام وبلاگم را فرار مغزها گذاشته ام چون به عینه دیدم که اشتباه نکرده ام.
امیدوارم روزی پیش آید که دیگر کسی به خاطر رهایی از قید و بندهای مزخرف به فکر مهاجرت از این کشور نباشد.